Gnaeus Fulvius Cn.f. Centumalus Maximus
Gnaeus Fulvius Cn.f. Centumalus Maximus (natus saeculo 3 a.C.n., mortuus anno 210 a.C.n. Herdoniae) fuit vir publicus Romanus.
Familia[recensere | fontem recensere]
Pater eius Gnaeus Fulvius Cn.f. Centumalus consul anni 229 a.C.n. erat.
Corsus honorum[recensere | fontem recensere]
Anno 214 aedilis curulis fuit, anno 213 praetor duas legiones apus Suessulam duxit[1]. Anno 211 una cum Publio Sulpicio Ser.f. Galba Maximo consul electus est[2]. Consules tum Romam ab Hannibale oppugnatam feliciter dfenderunt. Etiam Capua a Romanis expugnata est[3]. Anno 210 proconsul Herdoniam in Apulia sitam obsidens ab Hannibale victus et in pugna necatus est[4].
Bibliographia[recensere | fontem recensere]
- Fridericus Münzer: Fulvius 43). In: Paulys Realencyclopädie der classischen Altertumswissenschaft (RE). Band VII,1, Stuttgart 1910, Sp. 235–236.
- Carolus-Ludovicus Elvers, "F. Centumalus, Cn. [I 3])" in Der Neue Pauly vol. 4 (Stutgardiae: Metzler, 1998. ISBN 3-476-01474-6) col. 703.
Notae[recensere | fontem recensere]
- ↑ Titus Livius, ab urbe condita, XXIV 43,6seq.; 44,3; 47,12seq.; XXV 3, 3.
- ↑ Titus Livius, op.cit., XXV 41, 11; Eutropius III 14, 1; Orosius 4, 17, 2
- ↑ Polybius IX 6, 6seq.; Titus Livius, op.cit., XXVI 11, 1
- ↑ Titus Livius, op.cit., XXVII 1, 4-15; Appianus, Hannibalica 48; Plutarchus, Marcellus 24, 2; Frontinus, Strategemata, II 5, 21
| Antecessores: Appius Claudius P.f. Pulcher et Quintus Fulvius M.f. Flaccus III |
Consul 211 a.C.n. cum Publio Sulpicio Ser.f. Galba Maximo |
Successores: Marcus Valerius P.f. Laevinus II et Marcus Claudius Marcellus IV |