Herbertus Marcuse
Herbertus Marcuse (Berolini die 19 Iulii 1898 natus; mortuus die 29 Iulii 1979 in Starnberg) fuit philosophus Germanicus qui tamen etiam multos annos in Civitatibus Foederatis Americae vixit post refugium contra Nazismum.
In Germania fuit Edmundi Husserl et Martini Heidegger discipulus. Postea Marcuse clarae scholae Francofurti una cum Theodoro Adorno et Maximo Horkheimer "magister" fuit. Etiam studium de Hegel, Sigmundo Fredo Carolo Marx ac essentia tolerantiae facta est.
Opera[recensere | fontem recensere]
- 1941 : Reason and Revolution ("Ratio et res novae")
- 1955 : Eros and Civilization ("Amor et civilisatio")
- 1964 : One-Dimensional Man ("Homo uni-dimensionalis")
- 1965 : Repressive Tolerance ("Indulgentia quae opprimit")
Categoriae:
- Viri
- Nati 1898
- Mortui 1979
- Alumni Universitatis Columbiae
- Alumni Universitatis Harvardianae
- Eruditi Civitatum Foederatarum
- Eruditi Germaniae
- Philosophi
- Professores Universitatis Columbiae
- Professores Universitatis Harvardianae
- Professores Universitatis Brandeis
- Professores Universitatis Californiensis Didacopolitanae